Fortepiany koncertowe „CALISIA”

Po raz pierwszy spotkałem się z fortepianem „Calisia” model M-280 kilkanaście lat temu w Państwowej Szkole Muzycznej w Krośnie. Od tego czasu zacząłem śledzić historię fortepianów i pianin w PRL-u. Zbieranie informacji zacząłem od szukania w książkach i w publikacjach na stronach  internetowych. Niestety, te źródła nie dostarczyły mi dokładnych informacji.

Kolejnym krokiem do zdobycia wiedzy o produkcji fortepianów  w Polsce było zwrócenie się do archiwów państwowych. Sporo dokumentów uzyskałem z archiwów z Kalisza, Poznania i Warszawy. Zachowane dokumenty to najczęściej roczne badanie bilansów, zestawienia poziomu produkcji dla Głównego Urzędu Statystycznego, oraz protokoły pokontrolne NIK-u.

Historia fortepianów koncertowych  „280”  w Kaliszu rozpoczęła się przed II Wojną Światową, kiedy to Gustaw Arnold Fibiger (III) kształcił się w wiedeńskiej fabryce Bösendorfera, a Karol Broniszowski (Broniszewski) –  konstruktor fortepianów z tejże firmy zarządzał fabryką Fibigerów.
Młody Gustaw Arnold był wszechstronnie przygotowywany do kierowania rodzinną fabryką. W 1938 roku z fabryki Fibigera wyszły pierwsze egzemplarze fortepianów koncertowych o długości 2,80 m zaprojektowane przez Broniszowskiego, wzorowane na fortepianie  Bösendorfera. Kaliski instrument miał jednak inne rozwiązania ramy żeliwnej i rozłożenia strun. Broniszowski zaprojektował dużo lżejszą ramę, równie wytrzymałą, jednak z innym rozłożeniem chórów.  Drewniany korpus o konstrukcji kratownicy pozostał jak w wiedeńskiej fabryce. Bardzo podobnie rozwiązał mocowanie strun w dyszkancie. Zastosował solidny kapodaster przykręcany do ramy i strojnicy, a także wykorzystał przedni duplex, czyli wybrzmiewanie przedniej martwej części strun. Natomiast nie wykorzystał  wybrzmiewania części strun za mostkiem, prawdopodobnie z uwagi na patent Steinway’a.

Fabryka Fibigera, zachęcona popularnością swoich instrumentów, zainwestowała w produkcję modelu 280 spore siły i środki. Niestety wybuch wojny we wrześniu 1939 zatrzymał procesy produkcyjne, a Gustaw Arnold Fibiger został jeńcem wojennym na ponad 5 lat.

W czasie okupacji zmagazynowano zapasy produkcyjne w kilku pomieszczeniach  budynku przy ul. Daszyńskiego 27. Dopiero w 1950 roku materiały te zinwentaryzowano. Wśród spisanych materiałów do produkcji pianin było też sporo elementów do fortepianów między innymi nakrywy, nogi, liry, młotki, komplety tłumików, pedały, a także korpus z płytą. W spisie były  również  dwa fortepiany.

Po przejęciu fabryki Fibigera na rzecz Skarbu Państwa, Zjednoczone Zakłady Przemysłu Muzycznego postanowiły uruchomić produkcję pianin. Na fortepiany trzeba było jeszcze poczekać.

W listopadzie 1953 roku został odwołany ze stanowiska dyrektora Gustaw Fibiger i przeniesiony na stanowisko konstruktora. Nie zrażony tą decyzją postanowił ze zdwojoną siłą zająć się konstruowaniem pianin, fortepianów i organizacją kształcenia młodych kadr dla fabryki.

Fabryka zajmowała się nie tylko produkcją pianin, ale również ich rekonstrukcją i naprawą, a od 1954 roku również rekonstrukcją fortepianów. Najczęściej były to prace polegające na ukończeniu przedwojennych instrumentów Arnolda Fibigera. Ten pierwszy powojenny rok fortepianów zaowocował rekonstrukcją dwóch fortepianów A.Fibiger i naprawą jednego z innej firmy.

W 1955 roku wyprodukowano  prototyp nowego fortepianu koncertowego o długości 2,80 m, a także zrekonstruowano dwa fortepiany: „Bechstein” i Seiler”.

Prace nad tworzeniem nowego modelu fortepianu wspierał doskonały akustyk Marek Kwiek z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Prototyp powstał w ciągu kilku miesięcy i już we wrześniu 1955 roku został ukończony i przeniesiony do magazynu wyrobów gotowych.

Na 1956 rok zaplanowano wyprodukowanie 3 szt. fortepianów koncertowych model M-280.  Po zatwierdzeniu planu przez Zjednoczenie, w fabryce zostało otwarte zlecenie nr 1/56 na 3 sztuki fortepianów M-280. Do końca roku nie udało się ukończyć żadnego z tych fortepianów z powodu niedostarczenia mechanizmów z importu. Zlecenie zostało zawieszone przez kolejny rok. Dopiero w 1958 roku udało się wykonać 5 sztuk fortepianów M-280.

Cały czas prowadzone były rekonstrukcje i naprawy fortepianów. Niektóre ciągnęły się kilka lat, niektóre nie zostały dokończone. W 1959 roku wyprzedano 21 wraków fortepianów nie nadających się do dalszej produkcji.

Przez cały ten okres trwały intensywne prace nad opracowaniem nowych i usprawnieniem istniejących modeli pianin i fortepianów. W 1956 opracowano plany produkcji nowego modelu fortepianu o symbolu M-281, który miał długość 165 cm. W roku 1960 opracowano nowe rozwiązania fortepianu M-280 „B” o roboczej nazwie „Jubileuszowy”. Prawdopodobnie wówczas zmieniono kształt ramy żeliwnej i zrezygnowano z kłopotliwego, przykręcanego kapodastra w dyszkancie.

Pierwsze kilka lat produkcji fortepianów można zamknąć w poniższej tabeli:

Zlecenie Model Numer seryjny Wyrób gotowy Sprzedaż Obecne miejsce
2-22 M-280 Prototyp IX  1955 1957 Warszawa
1/56 M-280 50 001 1958 1959 Kielce
1/56 M-280 50 002 1958 1958 Opatówek
1/56 M-280 50 003 1958 1958 Spłonął w Szczawnie-Zdroju
X/58 M-280 50 004 1958 1959 Eksport
X/58 M-280 50 005 1958 1959 Kraków
33/58 M-165 50 006 1959 1959
33/58 M-165 50 007 1959 1960
33/58 M-165 50 008 1959 1960
33/58 M-165 50 009 1959 1960
33/58 M-165 50 010 1959 1960
30/59 M-165 50 011 1960 1960 Katowice
30/59 M-165 50 012 1960 1961
30/59 M-165 50 013 1961 1961
1/60 M-280 50 014 1961 1961 Kalisz
1/60 M-280 50 015 1961 1961 Krosno
21/60 M-165 50 016 1961
21/60 M-165 50 017 1961
21/60 M-165 50 018 1961
21/60 M-165 50 019 1962
22/60 M-280 50 020 1962 Poznań
22/60 M-280 50 021 1962 Otwock
22/60 M-280 50 022 1963 Świnoujście

KFFiP „Calisia” w latach 1955 -1963 wyprodukowała tylko 11 egzemplarzy fortepianów koncertowych M-280. Prawie wszystkie zostały sprzedane w kraju, gdyż firma Universal zajmująca się eksportem instrumentów nie zdobyła zagranicznych zamówień. Wyeksportowano tylko jeden egzemplarz, prawdopodobnie do ZSRR.

Od 1964 roku produkowano tylko modele M-165, aż do lat 70-tych, kiedy ruszyła produkcja modelu M-222.
Napis na płycie rezonansowej wykonany podczas renowacji fortepianu koncertowego M-280

Napis na płycie rezonansowej wykonany podczas renowacji fortepianu koncertowego M-280

W księdze pamiątkowej fabryki widnieje wpis Witolda Małcużyńskiego z datą   6 lutego 1959 roku.

„Miło stwierdzić, że fortepian koncertowy Calisia jest instrumentem wysokiej klasy, posiadającym piękny i pełny ton. Wypada tylko pogratulować.”

Przypuszczam, że słynny pianista miał możliwość zagrać na trzech nowych fortepianach o numerach 50001, 50004, 50005, oraz na rekonstruowanym wówczas fortepianie koncertowym  „Arnold Fibiger” o numerze 20539 .

Poniższa tabela przedstawia numery mechanizmów DEFIL, pianin Calisia oraz fortepianów Calisia M-280 i M-165 kończące dany rok.

Mechanizmy DEFIL Pianina CALISIA
1950 150 1950 136
1951 520 1951 399
1952 993 1952 721
1953 1736 1953 1149
1954 3214 1954 1635
1955 5398 1955 2281
1956 8065 1956 3152
W 1957 dodano 10000 3500/13501
1957 11350 1957 14245 CALISIA M-280 I M-165
1958 14865 1958 15538 1958 50005
1959 19045 1959 16824 1959 50010
W 1960 dodano 10000 17000/27001
1960 23382 1960 28160 1960 50012
1961 28147 1961 29655 1961 50018
1962 35111 1962 31357 1962 50026
1963 42222 1963 33150 1963 50036
1964 47627 1964 34946 1964 50049
1965 50542 1965 36773 1965 50063
1966 55000 1966 38986 1966 50088
1967 61144 1967 41314 1967 50113
1968 65825 1968 43714 1968 50148
1969 72614 1969 46414 1969 50198
1970 80769 1970 49464 1970 50265
1971 88971 1971 52666 1971 50335
1972 97094 1972 56204 1972 50420
1973 105407 1973 59936 1973 50508
1974 113720 1974 36776 1974 50596
1975 125000 1975 67792
1976 136386 1976 71998
1977 148123 1977 76144
1978 160393 1978 80555
1979 171469 1979 84974
1980 182472 1980 89196
1981 193027 1981 93447
1982 204168 1982 97365
1983 213200 1983 101242
1984 222222 1984 105225
1985 231800
1986 241736
1987 251638
1988 260798
1989 271224
1990 277000
1991 283465
1992 287495

Opracował Janusz Starzyk

Bibliografia:

  • Krzysztof Rottermund, Wspomnienie o Gustawie Arnoldzie Fibigerze, Muzykalia XII.
  • Przemysław Chabracki, Przemysł fortepianowy w Kaliszu w XIX i XX wieku., praca magisterska pod kierunkiem prof. dr hab. Bohdana Lapisa, WH UAM, Poznań 2009 (fragment z http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=42237 ).

Archiwum Akt Nowych w Warszawie:

  • Sprawozdania z wykonania planów miesięcznych „Calisii” wysyłanych do Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie w latach 1954-71 (z zasobów Archiwum Akt Nowych).

Archiwum Państwowe w Kaliszu:

  • Sprawozdania opisowe z działalności [zakładu], sygn. 40, lata 1952-1954
  • Sprawozdania opisowe z działalności [zakładu], sygn. 41, 1955-1956
  • Bilans zamknięcia za 1955 rok sygn. 24
  • Bilans zamknięcia za 1956 rok sygn. 42
  • Bilans zamknięcia za 1957 rok sygn. 43
  • Bilans zamknięcia za 1958 rok sygn. 44
  • Bilans zamknięcia za 1959 rok sygn. 45
  • Bilans zamknięcia za 1960 rok sygn. 46
  • Sprawozdawczość Finansowa za 1964 rok sygn. 98
  • Analiza działalności gospodarczej 1957, sygn. 49,
  • Analiza działalności gospodarczej 1958, sygn. 50,
  • Analiza rocznej działalności za lata 1966-1968, sygn. 130,
  • W sprawie nacjonalizacji firmy „Arnold Fibiger” w Kaliszu, 1948, sygn. 93

Archiwum Państwowe w Poznaniu:

  • Ministerstwo Kontroli Państwowej sprawozdanie z kontroli w Fabryce Fortepianów i Pianin w Kaliszu z 1950 roku. Sygn.akt 108
  • Ministerstwo Kontroli Państwowej sprawozdanie z kontroli w Fabryce Fortepianów i Pianin w Kaliszu z 1953 roku. Sygn.akt 1137
  • Zjednoczenie Przemysłu Drzewnego miesięczne sprawozdania z produkcji w 1948 roku. Sygn.akt 36
  • Izba Przemysłowo-Handlowa w Poznaniu. Sygn.akt 1830

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top